بررسی رابطة فقر روستایی و تخریب مراتع بخش مرکزی شهرستان فارسان

در میان معضلات مسیر توسعه پایدار، دو مانع اساسی فقر و تخریب، به‎ویژه در کشورهای جهان سوم، به‌طور جدی مطرح‌اند. این دو عامل، بجز تأثیر منفی‌ بر دستیابی به توسعه پایدار، با یکدیگر رابطه‌ای تعاملی دارند و یک بحران جدی توسعة کشورهای جهان سوم، تهدیدی برای محیط زیست جهانی هستند. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه فقر روستایی و تخریب مراتع در بخش مرکزی شهرستان فارسان انجام شده است. شیوه تحقیق، پیمایشی بوده و با نمونه‌ای به حجم 346 خانوار روستایی با ابزار پرسش‌نامه انجام شده است. صحت این پرسش‌نامه به‌وسیلة متخصصان توسعه روستایی و پایایی آن نیز، با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (که مقدار آن بالاتر از 70/0 شد) تأیید شده است. در این پژوهش، خط‌فقر نسبی سرانه در منطقه مدنظر، در سال 1393 حدود 1213000 ریال محاسبه شد که باتوجه‌به نتایج پژوهش، حدود 14درصد از پاسخگویان فقیر بودند. همچنین، نتایج پژوهش، میزان زیاد تخریب مراتع را در این منطقه نشان می‌دهد و دراین‌میان، میزان تخریب مراتع به‌وسیلة پاسخگویان فقیر، به‌طرز معناداری، بیشتر از پاسخگویان غیرفقیراست.